Temel Fadime’yi Dursun’la Yakalarsa

Temel Karayolları Müdürlüğünde işe alınmıştır; görevi ise yollardaki çizgileri çekmektir. Temel’e bir kutu boya ve fırça verilir. Temel çizgileri çekmeye başlar. Bir gün amiri gelir ve çizelgeye bakar; “1. gün 500 metre, 2. gün 300 metre, 3. gün 150 metre, 4. Gün 100 metre..” “Temel”, der “her gün gittikçe tembelleşiyorsun galiba?” Temel cevap verir: “Aksine amirum daha çok çalışayrum lakin gün geçtikçe boya kutusundan daha fazla uzaklaşayrum.”

TEMEL FADİMEYİ DURSUNLA YAKALARSA

Temel Fadime’yi Dursun’la birlikte yakalamış. Hemen silahını almış ve Dursun’a; ”Madem Fadime’yi istiyorsun onu benden erkek gibi al. Seni düelloya davet ediyorum.” demiş. Dursun kabul etmiş ve düello için ikisi birlikte yandaki odaya girip kapıyı kapatmışlar.

Temel Dursun’a fısıldamış:
– “Aslında kimsenin ölmesine gerek yok, İkimiz de havaya ateş edelim sonra ölmüş gibi yere yatalım, Fadime ilk önce hangimizin yanına koşarsa en çok sevdiği odur.”

Böylece ikisi havaya bir el ateş edip hemen kendilerini yere atmışlar Fadime silah sesini duyar duymaz koşarak içeri girmiş, yere yatan Temel ve Dursun’a bakmış ve bağırmış:
– “Cemal, hayatım çıkabilirsin, ikisi de öldü!”