Bahşiş

Bayan garson sinirli olduğu bir gün, pastaneye bir çocuk gelir ve etrafına şöyle bir bakınır.

‘Abla yaş pastanın porsiyonu ne kadar?’ diye sorar.Garson kız, çocukla uğraşmamak için iki liralık porsiyonun fiyatını üç lira der. Çocuk avucundaki bozuk paraları saymaya başlar. Kızda onu izlemektedir.

Garson kız başka masalara bakmaya gider. Çocuk sabırla bekler. Çocuğun gitmediğini gören garson kız, tekrar çocuğun yanına gelir.Bakar önce çocuğa, sen hala buradamısın der gibi bakmaktadır.Çocuk utangaç gözlerle kıza bakmaktadır ve kız ona

‘Bre çocuk ne alacaksan karar ver, zaten canım burnumda!’ diye çıkışır.Çocuk bu sefer ; ‘Dondurma ne kadar?’ diye sorar.

Kız artık iyiden iyiye sinirlenmeye başlamıştır. Hem parası bikaç kuruştan ibaret hemde ürünleri soruyor, sanki alacakmış gibi diye çıkışır.

Garson kız uflaya puflaya;‘İki buçuk lira!’ der. Çocuğu umursamadan tekrar işlere bakar.Kız çocuğu hiç önemsemez. Çocuk etrafına bakınır, kızın ordan oraya koşuşturmasını inceler ve izler.

İçinden bir şeyler hissetmeye başlar.Bakar ki kız yine kendisine doğru gelmeye başlamıştır.Geri döndüğünde çocuğu bir masada oturmuş kendisini bekler halde bulur. Çocuğun yanına gider, kaba bir dille;

‘Ne yiyeceğine umarım karar vermişsindir küçük!’ der.Çocuk yine utangaç ve ürkek bakar kıza.Ama içinde birşeyler düşünmüştür!Çocuk, üç liralık pasta yerine iki buçuk liralık dondurma ister. Garson kız

dondurmayı fişiyle birlikte getirip masadan ayrılır.Çocuk dondurmasını yemeye başlar. Bu arada garson kızı izlemeye devam eder.Aklı pastada kalmıştır, ama olsun dondurmada güzel der.

Çocuk dondurmayı yedikten sonra parasını masaya koyup gider.Garson kız masaları temizlerken çocuğun masasına uğrar.Gördüğü şey karşısında ne diyeceğini bilemez! Çocuk iki buçuk lirayı bir kenara bırakmış, elli kuruşu da bahşiş bir tarafa koymuştur!

Garson kız sandalyeye yıkılır, bir süre öylece kalır. İnsan yerine koymadığı, kötü davrandığı çocuk, üç lirasıyla çok sevdiği yaş pastayı, bahşişe para ayırmak için yememişti.

Hiçbir insanı durumuna göre bakıp değerlendirmeyin. Parası çok olana izzet ikram yapılırken, parası olmayana insan dışı muamele bizim derecemizi düşürür.

Hiçbir insanın içini, yapısını bilemeyiz.Biz insan olduğu için ilgi duyacak ve göstereceğiz!Bunu yaparsak bir insanı kazanır ve bakış açımızı daha doğruyu çevirmiş oluruz.

Lütfen beğendiysen sayfanda paylaş…